border-$startSide: 1px solid $(tabs.border.color); }

dinsdag, juli 24

Dankbaar!

Wat heeft het mij geholpen om ons verhaal op te schrijven over de moeilijke tijd maar....des te fijner is het om ook de mooie tijd waarin we ons nu begeven te mogen delen.
Ik ben geloof ik maar gestopt met foto's te maken van testen in onze handen😉
Maar alles zit in ons hart!!En Hoe!!!
Zwanger van deze lieve baby!!
Oh lief klein jongetje wat zijn we blij en dankbaar dat je mocht blijven groeien in mijn buik.
Geweldig!!Wat is het genieten!!
Sorry mensen...dit kan gewoon niet zonder uitroeptekens.




Wat ben ik blij dat we dit niet alleen hebben moeten beleven.
De ochtend waarop we een afspraak hadden voor de eerste echo was vreselijk spannend.
We werden 10 minuten voor vertrek gebeld dat er een spoed tussendoor kwam.
Zenuwslopend was het. Ik ben boven op mijn kamer dit lied gaan luisteren.
https://youtu.be/Ij6lkXv7nyQ
Alleen zo werd ik rustig. Kalmeerde mijn hart en hoofd.
Ik voelde heel sterk dat dit niet te regelen was maar ook dat Hij erbij zou zijn, in de echokamer, net als toen.
Boven mij, onder mij, naast mij met grote beschermende handen. Dat beeld voelde en zag ik zó sterk. Ook als ik keihard zou vallen, mijn hart gebroken zou zijn. We nooit meer een kindje zouden krijgen. (Want als het weer mis zou zijn durfde en konden we hier niet nog een keer aan te gaan)
Dan zou ik vallen in Zijn armen. Dan was er verdriet maar waren we niet alleen. Het werd gelukkig mega blijdschap maar ook een ervaring dicht bij mijn Vader in de hemel.
Ook dát vergeet ik nooit meer.
💙

Geen opmerkingen:

Een reactie posten