border-$startSide: 1px solid $(tabs.border.color); }

zaterdag, september 5

Grote stap

Het werd hoog tijd voor ons lieve peutertje om haar speen gedag te zeggen.
Ze kreeg een behoorlijke overbeet.
En hoewel ik daar bij onze oudste hele ideeën over had (niet té lang de speen etc). Liep ons 3 jarige meisje nog met haar 'Peen'.


Of eigenlijk ;Peen en Nuf (knuf) ...in één adem genoemd, het onafscheidelijke duo van ons meisje.
Ik zag er zelf best wel tegenop.
We hebben best wel vaak strijd dat hij niet mee mocht in de auto,  op de fiets.
Eigenlijk was hij voor in bed maar hij lag toch steeds vaker beneden.
Zal ik afbouwen? Na de zomervakantie pas (want tja in de auto op vakantie is het ook wel gemakkelijk een troost en zoethouder).
Elke keer was er wel wat.

Maar op een goede dag in mei (de 27e leuk voor later in de boekjes te schrijven hihi) was het dan zo ver.
De kids hadden vrij van school door een studiedag dus we hadden de tijd om ervoor te gaan.
Ze mocht de dag alle speentjes pakken en we zouden er ééntje bewaren voor het allerlaatste nachtje.
Ze kon even niet kiezen tussen twee maar aan het einde van de avond er eentje doorgeknipt die ze zonder problemen hup de prullenbak inkieperde.
Er leek geen vuiltje aan de lucht.

We zouden de speen opsturen naar Spanje.
Sinterklaas zou dan een cadeautje opsturen omdat Phileine al 3 was!
Ze wilde al heel lang een speelgoedlaptopje.
Geen roze, nee een geel met oranje.
Haarlievelingskleuren:)
Ojanje mam!!! (Ook wat geniet ik nog van OJANJE als het uit jouw mondje komt, smelt smelt...)

Omdat ik meerder laptops eigenlijk wat te gek vind in huis, keek ik rond op marktplaats.
In onze woonplaats voor een paar euro te koop.
Hoppa, 's avonds gelijk opgehaald.
Zo leuk dit soort koopjes.

De volgende dag maakte we er een bijzonder momentje van.
Ik nam steeds tussendoor even de tijd om het allemaal goed uit te leggen.
Vond het zelf geloof ik nog het moeilijkst.
Het is zo haar troost!
Ik voelde een beetje gemeen en oneerlijk om dat af te pakken.
Maar met mijn verstand ging ik dapper door ;)

We gingen op weg. Op weg naar de brievenbus.

Je trapte flink door!


Mijn dappere grietje

Ik had het adres van mijn ouders er op gezet.
Net als jaren geleden bij onze oudste.
Als ze ooit gaan trouwen halen we het weer tevoorschijn :) of zoiets..

Sinterklaas was verrassend snel met zijn pakje de volgende dag.




Dolgelukkig!!Hij is OJANJE MAM!!


Maar wat bleef het moeilijk.
Het heeft meer dan twee weken geduurd.
Avonden dat je om 22.30 nog niet sliep.
Je huilde om speen.Je huilde dat ik hem uit de prullenbak moest halen.
Ik weet niet zo goed hoe ik nu moet slapen mama?!
Van onze oudste wist ik dat het één of twee nachtjes duurde?
Ging het ooit wel weer goed dat slapen?
Het middagslaapje probeerde ik al maar niet meer, dat zou zeker niet lukken.
Maar na een paar weken vergat je 'Peen' is Nuf ook een paar punten naar beneden gegaan.
Je bent immers een duo of je bent het niet ;)

Ik ben trots op je lieve Phileine!
En wat lijk je nou ineens groot!








4 opmerkingen:

  1. Oef joh, wat is dat pittig geweest voor je kleine meisje (en voor jullie)...
    Oh, wat ben je dan extra blij als het dan na zóveel avonden weer goed gaat he!

    Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach. Wat leuk om weer een verhaal van je te lezen trouwens! En ja, het lijkt wel hoe langer ze zo'n sabbeltje houden, hoe lastiger het wordt om zonder te doen... Loïs is bij ons de enige die een tut heeft gehad, maar zij heeft er ook tot na 3 jaar mee gelopen geloof ik. Ik wist nog niet goed hoe ik dat afbouwen wou doen, tot Lief hem op een ochtend opeens per ongeluk inslikte (nep natuurlijk, hoe kom je op het idee zeg?!) en ja, daar zat hij (adamsappel) en wou er niet meer uit ;( ik vond het ook maar hard hoor, 't is zonde het kind ;-)
    Maar inderdaad, wat ben je daarna weer blij als ze weer fijn gaat slapen 's avonds ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, ik zag t helemaal voor me, dat je Lief em 'inslikte'..
      Hij zit er nu nog in :)

      Verwijderen
  3. Dat is moeilijk hè? Hier de jongste kon ook niet zonder speen. Totdat we hem een keer vergaten, toen we naar huis gingen na een vakantie. Toen bleek dat hij toch zonder kon. Je hebt het zo leuk geschreven.

    BeantwoordenVerwijderen