border-$startSide: 1px solid $(tabs.border.color); }

donderdag, juli 19

Weer een brief!

We hebben alweer een tijdje geleden een brief gehad van ons sponsorkind uit Rwanda: Olivier

Toen ik de brief kreeg gelijk het idee om mijn enthousiaste gevoel gelijk om mijn blog te zetten maar ik 
zie tot mijn schrik dat we alweer wéken verder zijn.

Ik wordt zo blij van de brieven!
Ik vind het zo'n fijn gevoel om iets te kunnen betekenen voor een jongetje zo ver weg en hij voor mij!
We kregen weer foto's!

We denken dat hij de geit heeft gekregen/gekocht van de verjaardagsgift, hij staat er speciaal zelf ook nog mee op de foto!
Hoe bijzonder, voor ons zo'n klein bedrag en voor hun een extra stukje minder zorg.


Ik heb deze week weer een brief geschreven.
Ik kwam een puzzel tegen voor nog geen 2,- en nog leuker!!Binnen de 0,6cm dus ik kon hem mooi in de envelop doen.
Ik vind het wel lastig om wat leuks voor jongens te vinden.
Er zijn veel leuke dingen die je mee kan sturen voor meiden maar voor jongens toch een stuk lastiger.
Meestal stuur ik ook wat mee voor zijn jongere broertje en zusje.
Een extra schiftje of wat stickers.


Al tijden wilde ik zó graag mee met de sponsortour in 2013.
Ik heb er al super mooi verhalen over gelezen en gezien op de blog van compassion!
De planning staat dat ze naar Rwanda gaan.
Een geweldige ervaring om Olivier te kunnen ontmoeten en het mooie werk van Compassion met eigen ogen te mogen zien.
Helaas is het een erg dure reis (wat het geld vast zeker waard is hoor!!).
Ik zat er zo in mijn maag.
Ik maakte een potje waar ik zo af en toe wat in stopte.

Ik had het er vaak over met met lieve man.
Het leek erop dat het niet haalbaar zou zijn.
Man had ook nog de motivatie dat hij het moeilijk vond zo'n groot bedrag te besteden voor een reis met 2 pers zo rond de 4000,-) en dat we daar beter nog een paar kinderen voor zouden kunnen sponsoren...tja lastig:-(
Ik heb besloten het potje maar voor een familiegift te gaan besteden, zo kan ik misschien iets doen voor het hele gezin.

Ik lees steeds in zijn brieven over zijn moeder die ziek is en de vraag of we voor haar willen bidden.
Soms vraag ik mij af wat hij precies bedoelt?
Met de genocide in het verleden zijn veel mensen beschadigd voor het leven.
Het houdt me bezig!
Ze ze misschien trauma's hebben en dat Olivier het ziek zijn op die manier bedoelt?
Ik hoop dat bidden hun kracht en moed geeft.

De wens op Olivier ooit eens te mogen bezoeken blijft zeker in mijn hart.
Ooit komt er vast eens een dag......







1 opmerking:

  1. Fijne post is dat altijd, hè! Vooral als er foto's bij zitten. Leuk om te lezen dat je het moeilijker vindt om voor een jongen iets te bedenken om mee te sturen dan voor een meisje, hier is het net andersom ;-). Ik vind de puzzel een hartstikke leuk idee! Mooi om te lezen dat je het potje uiteindelijk gebruikt voor een familiegift, al kan ik me je intense wens om Olivier in het echt te ontmoeten heel goed voorstellen. Zo'n reis via Compassion maakt dat een anders bijna onmogelijke wens iets reëler wordt, al is het nog een enorm bedrag om te sparen. Maar zoals je je log afsluit, wie weet!

    BeantwoordenVerwijderen