border-$startSide: 1px solid $(tabs.border.color); }

vrijdag, mei 27

1e brief van Olivier

Eind vorige week kwam de langverwachte brief van ons sponsorkind Olivier.



Op een bijzondere manier kwam ik via  Sandra van http://zeeuwsemama.blogspot.com/ in aanraking met compassion.
Of liever gezegd, ik werd geráákt door het werk van compassion.
Ook werd ik geraakt door de manier waarop Sandra en haar gezin hun sponsorkindje in hun hart hadden gesloten!
Toevallig had ik op de site zitten kijken en bleven 2 kleine kopjes extra in mijn hoofd zitten.

Toen ik op het blog van Sandra linksboven in de hoek de naam van één van ' mijn' koppies zag was het voor mij duidelijk.
Dit gaan we doen!
Ik mailde met Sandra en mijn gevoel werd helemaal bevestigd!
Ik twijfelde tussen de twee kinderen, wat moeilijk dat je dan moet kiezen.
Ze hadden beide (zoals zovelen) een sponsor nodig.
Er werd voor ons gekozen, wat het gelijk duidelijk maakte.
Het meisje had net een sponsor gevonden!

Man zag mijn enthousiastme en dat het mijn hart geraakt had.
Hij vond het een super plan.
(Wat fijn trouwens als iemand je zo goed kent en snapt!!!!)
Ik hoefde hem geen eens echt te overtuigen:-)

Sinds die tijd hoort Olivier toch een beetje bij ons gezin.
Zijn foto staat op de kast, er wordt over hem gepraat.
Oudste wijst mij erop als ik na het eten niet voor Olivier bidt.
Dat maakt mij blij!
Blij dat ik soms zie waar ik zó mijn best voor doe.
Proberen om hun hartje ook te laten houden van de ander, de ander die onze liefde en aandacht zo hard nodig hebben.
Ook als je er zelf niet direct gelijk iets voor terug krijgt.

Wat fijn als ik die liefde bij mijn kinderen terug zie.
Wat moet ik zelf vaak nog zoveel leren! En kinderen kunnen je dan zo goed een spiegel voorhouden.
Een dankbaar mens ben ik dan, een blije moeder.
Moeder van mijn lieve meisjes!

En in mijn hart ook een een beetje van Olivier.


Vanaf november zijn we zijn sponsorfamilie, maar nog geen brief ontvangen.
Ik merkte dat ik steeds meer naar de post uitkeek.
Ik probeer trouw te schrijven maar vond het soms lastig dat er niets terug kwam.
Hij is nog maar jong dus zelf schrijven gaat nog niet.
Maar deze brief en tekening waren nu wel extra super!



Voor oudste ook goed om eens wat terug te krijgen, zo wordt het voor haar ook tastbaarder.
Ze ging meteen enthousiast de nieuwe brief met kleurplaat voor hem kleuren.

ennuh..Sandra we doen er ook leuke handafdrukjes bij! Leuk idee!

6 opmerkingen:

  1. Wat mooi! En wat fijn dat je oudste je erop wees wel voor Olivier te bidden!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi hoor! En wat is dat leuk hé, als je post krijg van je sponsorkindje. En zij genieten zo van onze post!

    Fijn weekend, Tineke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een heerlijke post, super dat je de eerste brief hebt gekregen, eindelijk, heeft lang geduurd zeg, je hebt wel geduld moeten hebben!
    Mooi om te lezen dat je meisje zo betrokken is! En ja, een handafdrukje kunnen alle kinderen maken he, hoe klein ze ook zijn, het lijkt/is ook een tastbaar iets, zo'n handje, vindt Olivier vast leuk!

    Groetjes, Zeeuwse Mama

    (reageer anoniem, want blogger wil me nog steeds niet inloggen!)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat hebben jullie uitgekeken naar deze eerste brief! Fijn dat jullie nu een berichtje van Olivier kregen! Hij kijkt vast net zo verlangend uit naar jullie post!
    En bijzonder dat het hele gezin meeleeft he! Hier is het net zo. Dit weekend gaan we twee brieven schrijven, en net als jullie en Sandra's gezin gaan we lekker met verf met onze handen op papier een zwaaiende groet maken!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat heel erg leuk en fijn dat jullie dit doen!!!
    Ik ga ook eens kijken want het is werkelijk heel erg mooi.
    Kan me wel voorstellen dat het ook goed doet in je gezin.

    Succes verder!

    Groetjes van Christien

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat geweldig om op afstand, zoveel voor een kind te kunnen betekenen.

    Groetjes Annick

    BeantwoordenVerwijderen