Wat heerlijk dat dit leuke kinderfeest dit jaar weer door kon gaan.
In alle haast met zenuwachtige kinderen heel snel wat eten en dan tassen, jassen en lichtjes pakken en gaan met die banaan!!
Wat waardeer ik al die leuke hoogtepunten van de kinderen weer extra na vorig jaar.
Net op de valreep nu er straks weer minder mag.
Voor Lente haar laatste keer. Voor Foss zijn allereerste keer. Was was het genieten. Zijn zussen allemaal mee. Die waren apenrots!
Toen ik blogger opende leek even alles onwennig en anders.
Ik krijg de rare grote foto's niet 'normaal' op de homepage en...ja...waar moet moet ik beginnen? Kan ik het nog? Maar ik mis het! Ik mis het delen en lezen bij anderen.
Het waren vaak bijzondere contacten.
Mooi en waardevol.
In een tijd waar alles zo snel gaat verlang ik weer naar schrijven.
Ik doe weer eens een poging lieve mensen.
Genieten is iets wat ik héél goed kan.
Ik kan intens genieten van alles van onze baby Foss.
Snuif zijn heerlijke babygeurtje op, geniet als hij mij diep in de ogen aankijkt met zijn pretoogjes.
Geniet van dit Wonder wat we hebben gekregen, waar we alles zo bewust van meemaken.
Maar zeker ook onze meiden!!
Ze worden groot, elke dag zijn er verhalen, belevenissen, grote en kleine problemen.
Ik ben blij dat ik al die verhalen mag horen, ze laten zien dat ik het hoor wat ze zeggen.
Echt naar ze luisteren, ze een schouder geven om op uit te huilen.
High five's te geven voor de dingen die zo super tof waren. Een groep 8 musical oefenen waar je elke dag blij van uit school komt, heerlijk!
Zwemlintjes die behaald zijn.
Voor het eerst een echt microfoontje dragen achter je oor voor een échte musical terwijl je alles wat nieuw vindt vaak spannend vindt maar dit super tof!
Wat geniet ik mee van deze overwinning.
Ik geniet mee, ik huil van binnen mee, ik twijfel mee, ik ontdek mee, ik vier mee.
Mijn hart maakt overuren.
Daar komen soms nog zorgen bij over mensen die dicht bij je staan.
Het leven is helaas niet alleen maar genieten.
Toch is dit altijd mijn droom geweest.
Een groot gezin, tijd voor elkaar, lief en leed samen delen.
De grote...maar vooral ook kleine genietmomentjes zien.
Het liefst leg ik álles vast.
Maak ik albums, edit ik filmpjes, zó genieten vind ik dat.
Investeer ik in fijne vriendschappen en lees ik inspirerende boeken.
Wil ik stille tijd houden.
Al het moois op Insta lezen.
Winkelen met onze oudste.
En quality tijd met Pieter.
Zorgen voor mijn lieve oma etc etc.
En tja....dat lukt soms gewoon niet.
Het voelt als steken laten vallen.
Niet goed genoeg zijn.
Onrustig word ik.
En toch denk ik dat God van mij vraagt om het geen te zien wat recht voor mij ligt.
Niet ál die dingen maar gewoon ...de knuffel geven aan de dochter die voor je staat.
De moeder groeten die sip voorbij fiets.
Het kaartje sturen wat je vanmorgen met het wakker worden op je hart kreeg.
En niet alles! Elke dochter tegelijk, elke fietsende voorbijganger, elk adres in je boekje maar gewoon dat wat voor je voeten komt.
En bij alles af te vragen?Brengt dit mij dichter bij Hem.
Niet doelloos scrollen langs account wat om veel volgers, views etc gaat.
En je schreeuwerig nog meer in de chaos brengt.
Maar dat wat mij dichter bij Hem brengt.....Waar verbinding is.
Maar dat zijn er dan ook weer zoveel! ;)
Herkenbaar? Hoe gaan jullie hiermee om?
Nog even wat fijne vakantie momenten vastleggen.
Wat een uitvinding zo’n babynestje. Hier hadden we hem op de tafel liggen als ‘box’ . Ideaal!
Eerste wandelingetje met z’n zessen.
Foss kan prima mee naar de pizzeria:)
Altijd zo fijn wakker worden hier.
Wat ben je toch een geweldige zus Madelief.
Selfies maken met dit jongetje is zo grappig. Hij begint gelijk te lachen!
Als dit geen vakantie is!
We doen niet zo veel. Vooral uitrusten en veel relaxen! Daar waren we echt aan toe.
Phileine leest jou soms al een boekje voor.
Vakantie is ook tijd voor ‘soepjes’ maken.
Binnenkort het laatste vakantieblogje
