border-$startSide: 1px solid $(tabs.border.color); }

zaterdag, september 3

Zomervakantie (2) wandelavontuur

Doordat het best behoorlijk warm was kozen we deze vakantie vaker om naar het strand te gaan dan te gaan wandelen.
In de meivakantie is het een stuk koeler en maken we vast weer meer wandelingen.
Maar we besloten deze dag te gaan wandelen.
Phileine haar voetjes bleken behoorlijk te zijn gegroeid want ineens waren haar bergschoenen te klein.
Ik probeerde haar nog op haar zomerschoenen te laten wandelen maar mevrouw was heel duidelijk.
Ze wilde persé op haar sandalen.
Ze heeft trouwens tijdens de wandeling ook helemaal niet geklaagd dus dit had ze goed ingeschat ;).
20160809_151801.jpg
Madelief was er ook helemaal klaar voor!


We hadden de auto geparkeerd in dit dorpje. Wat een mooi uitzicht op het meer.(waar we op andere dagen vaak in zwemmen).20160809_144836.jpg
De meiden mogen in de vakantie onze oude mobieltjes gebruiken. De beginnen de mooie dingen die ze tegenkomen ook al op foto vast te leggen.


20160809_144414.jpg
Een vijgenboom. Helaas waren ze nog niet helemaal rijp genoeg.
20160809_143626.jpg
Het is zo leuk om als gezin te wandelen. Zo ontzettend leuk dat ze nu alledrie groot genoeg zijn om dit te doen.
Ik blijf het maar zeggen:).
20160809_150133.jpg

Picnicken midden in bos!
Met knakworstjes en cup a soep.
Wat eet dat lekker in de natuur.
20160809_153244.jpg


20160809_153225.jpg
20160809_153421.jpg
20160809_153443.jpg
Totdat het ineens behoorlijk donker werd.
Het weer sloeg ineens om.Het voelde raar en ik wilde persé opruimen en doorwandelen.
De hele wandeling was alleen maar bos en geen huisjes of hutje tegengekomen.
Het begon ondertussen licht te regenen en te rommelen.
Ineens stond dit kappelletje voor onze neus.
Ik maakte nog vluchtig een foto maar dat voelde al geen eens fijn.
Het weer sloeg zó om!
20160809_154751.jpg
We twijfelden.. moeten we nu juist snel verder voordat het vreselijk losbarst?
Wat is dan verstandig.
We besloten de poncho's aan te doen en snel door te lopen. Toen we naast het kapelletje stonden was het ineens een flits en gelijk een enorme knal.
Onweer recht boven ons.
In de bergen klinkt dit ook nog eens behoorlijk hard!
Ik pakte Phileine gelijk op die erg bang was en rende terug naar onze schuilplek.
Het onweer is een paar jaar geleden ingeslagen in ons huis en het huis trilde toen helemaal.
Een hele oude grote boom is helemaal, tv kapot etc.
Dit hoorde ik gelukkig later pas.
Brrr....ik vond het helemaal niks.
Je weet niet hoelang het nog duurt en hoe ver het nog lopen is.
20160809_155303.jpg
Na een tijdje werd het wat rustiger en we besloten niet verder te lopen maar dezelfde weg weer terug te lopen.
Pieter tilde Phileine en ik nam Lente aan de hand.
Madelief dapper voorop! Die vond het ook helemaal niet eng.
Ze had het zelfs nog over de plantjes. Dat het echt fijn voor de plantjes was haha.
Wat een heerlijk gevoel om weer bij de auto aan te komen!
Dankbaar, blij en opgelucht! Wat wordt er goed voor ons gezorgd!
screenshot_2016-08-09-22-35-46.png
Later keken we op google maps waar we zaten.....extra bijzonder dus dat er 'ineens' deze mooi schuilplek voor ons stond.
Wat mooi om het gesprek zo ook met de meiden te kunnen hebben over het vertrouwen op God.
Hij ziet ons en Hij weet echt wel wat wij nodig hebben.
Waardevolle momenten en gesprekken.