Het was bes even pittig om gelijk weer te moeten halen en brengen met oudste die al naar school gaat.
De ochtend ging gewoon té snel voorbij en bestond voornamelijk uit voeden en haasten.
Wat een overgang zeg na zo'n mooie kraamtijd waarin vooral genieten voorop stond.
Het echte leven begint dus weer!
Toch proberen we de wereld die als een razende tekeer gaat en iedereen die rent en vliegt maar lekker te laten rennen en vliegen.
Deze tijd komt niet meer zomaar terug, de tijd die ik kwijt ben met borstvoeding is soms zwaar maar zet me ook weer in de 'rustmodus'.
De nachten die je soms op breken, zijn ook weer de intense momenten met ons kleine meisje.
De geluidjes die ze dan maakt,haar zachte donkere haartje tegen mijn hoofd, haar lekkere Phileine luchtje...
Toch gaat het dus op en neer met haar moeder:-)
Mede doordat er wat vervelende dingen spelen.
Familie die nog niets van zich heeft laten horen, dat is moeilijk.
Wij zijn zó blij met ons 3e meisje, ze is voor ons nét zo speciaal en dat je als broer of zus dan zelfs niet even belt?geen kaartje?
Dat doet zeer, zeker in de periode waarin je zo kwetsbaar bent, waar de tranen zo ineens komen.
Een tijd waarin we eigenlijk alleen wilden genieten.
Daarbij nog een baan niet meer zeker is...toch is dat iets wat met geld te maken heeft.
Heel vervelend en het geeft soms ook zorgen en krijg er dan ineens wat buikpijn van maar toch..
Daarin moet ik ook maar vertrouwen hebben op Hem!
Hij zorgt voor ons!
Vandaag boden opa & oma de uitkomst, de 2 oudste meisjes mochten een nachtje logeren.
Oudste mocht vrij van school, en ik kruip zo weer even mijn bed in!
.JPG)